Polichlorek Winylu (PCW)

Powstaje w warunkach podwyższonego ciśnienia poprzez polimeryzację chlorków winylu. Jest tworzywem wielkocząsteczkowym. Na właściwości PCW najistotniejszy wpływ ma temperatura reakcji. Czysty PCW, bez dodatku tak zwanych plastyfikatorów zwany jest polichlorkiem winylu twardym, w temperaturze pokojowej są mało sprężyste oraz twarde. A przy obniżeniu temperatury stają się bardzo kruche. Tworzywo stosowane jest w temperaturze od dwudziestu, do siedemdziesięciu stopni Celsjusza. Przy górnej granicy temperatury dochodzi do mięknięcia PCW. Przetwórstwo tego tworzywa prowadzi się przy temperaturze stu siedemdziesięciu stopni Celsjusza, czyli temperatury, która jest bardzo bliska temperaturze rozkładu tworzywa. Dochodzi wówczas do wydzielania się chloru. Dodatek plastyfikatorów takich znacznie rozszerza temperaturę w jakiej tworzywo to może być stosowane. Dodatek ten podwyższa również temperaturę rozkładu, zwiększa podatność na odkształcenia mechaniczne, podwyższając jednocześnie własności sprężyste. Dłuższe ogrzewanie tworzywa w temperaturze 70 °C doprowadza do odparowywania plastyfikatorów i doprowadza, do wzrostu kruchości tworzywa. Twardy PCW ze względu na dużą odporność na chemikalia znajduje duże zastosowanie głównie przy produkcji rur i wykładzin zbiorników w przemyśle chemicznym, na budowy akumulatorów, na naczynia na oleje oraz tłuszcze. Może być również wykorzystywany na płyty gramofonowe i taśmy metalowe. Bardzo łatwo się spala i klei, jest w zasadzie niepalny (pali się tylko powierzchniowo, ale też bardzo szybko gaśnie ze względu na dużą zawartość chloru. PCW jest odporny na działanie: benzyny, alkoholi mineralnych, zasad i kwasów. W eterze, estrach i benzenie ulega znacznemu spęcznieniu.

PCW miękki, jest stosowany do wyrobu folii, wykładzin podłogowych oraz wszelkich przedmiotów do użytku codziennego oraz różnych pojemników. Podczas produkowania powłok z PCW, w postaci proszkowej, trzeba zwrócić uwagę na wielkość ziaren i ich wilgotność. W zależności od metody pokrywania, wielkość ziaren powinna wynosić od 30 do 80 mikrometrów lub od 90 do 250 mikrometrów. Przy zwiększeniu zawartości chloru z 55% do 65% powstaje polichlorek winylu, chlorowany. Jest to tworzywo łatwo rozpuszczalne w typowych rozpuszczalnikach organicznych, dlatego też głównie znajduje zastosowanie do lakierów i różnego rodzaju emalii chemoodpornych.

PCW, miękki oraz twardy jest poddawany również spienianiu i w postaci pianek twardych lub miękkich wykorzystuje jako izolatory cieplne lub amortyzatory drgań.

W naszym kraju polichlorek winylu produkują Zakłady Chemiczne w Oświęcimiu jako proszek nie zawierający zmiękczaczy: suspensyjnych (S) i emulsyjnych (E). Podstawowe typy PCW z dodatkiem zmiękczaczy, stabilizatorów, wybielaczy i barwników przetwarza się w granulki, lub nieokreślonej postaci skrawki, do dalszego przerobu. W tym wypadku najważniejszym surowcem jest polwinit - zmiękczony PCW przeznaczony do celów elektrotechnicznych.